Moringa to roślina, która posiada wyjątkowe wartości odżywcze, a co za tym idzie – właściwości lecznicze. Moringa zawiera cztery razy więcej witaminy A niż marchew, siedem razy więcej witaminy C niż pomarańcze, 17 razy więcej białka niż mleko i 25 razy więcej żelaza niż szpinak. Nic dziwnego, że moringa jest nazywana „cudownym drzewem” lub „drzewem długiego życia” i należy do grupy superżywności, czyli najzdrowszej żywności na świecie. Sprawdź, jakie jeszcze właściwości ma moringa i jakie znalazła zastosowanie.
Moringa olejodajna (łac. Moringa oleifera) to roślina o wyjątkowych właściwościach odżywczych, dzięki którym znalazła się w grupie superżywności (superfoods), czyli najzdrowszych produktów na świecie. Ta pochodząca z Indii roślina znalazła zastosowanie nie tylko w medycynie naturalnej, lecz także w kosmetyce i kuchni. Wszystkie części drzewa można wykorzystywać na wiele sposobów. Kwiaty, liście i kora dostarczają wartościowego surowca do leków, podobnie jak korzenie, które w smaku przypominają chrzan (stąd inna nazwa rośliny „drzewo chrzanowe”). Z kolei z ziaren pozyskuje się olej moringa, który można wykorzystać w celach spożywczych i do pielęgnacji skóry. Ziarna – m.in. ze względu na właściwości antybakteryjne – znalazły zastosowanie także w oczyszczaniu wody. Z kolei z kory można wytwarzać liny i papier. Cała roślina służy też jako biomasa do wytwarzania alternatywnej energii (np. biopaliwa), a jej „odpadki” są idealnym ekologicznym nawozem.
Moringa – wartości odżywcze. Moringa bombą witaminową
Moringa zawiera dwa razy więcej białka niż soja, cztery razy więcej witaminy E niż kiełki pszenicy, cztery razy więcej witaminy A niż marchew, siedem razy więcej witaminy C niż pomarańcze, 15 razy więcej potasu niż banany, 17 razy więcej białka niż mleko i 25 razy więcej żelaza niż szpinak.¹
Moringa w niektórych krajach znana jest jako drzewo chrzanowe, drzewo pałeczkowe czy drzewo ben.
Moringa odznacza się także wysoką zawartością manganu, chromu i boru. Mangan jest ważny dla zdrowia kości i stawów, a chrom ma duże znaczenie w przemianie materii i przy obciążeniu stresem. Bor odgrywa dominującą rolę w gospodarce wapnia, magnezu i fosforu. Jest także mikroelementem ważnym dla pracy mózgu. Moringa jest rośliną o największej zawartości boru (31 mg/100 g). Spore (ale już nie tak duże) ilości organicznych związków boru zawierają pigwa (ok. 10 mg/100 g), migdały (3,4 mg/100 g) i buraki (2,1 mg/100g).¹
Moringa – bogactwo antyoksydantów i nie tylko
Moringa zawiera także wszystkie esencjonalne aminokwasy, 26 substancji hamujących procesy zapalne i kwasy tłuszczowe omega-3, -6 i -9. Moringa odznacza się także wysoką zawartością aż 46 antyoksydantów (przeciwutleniaczy). Dzięki temu moringa jest jednym z produktów o największej pojemności antyoksydacyjnej (w skrócie ORAC – Oxygen Radical Absorbancji Capacity), czyli zdolności do wyłapywania i neutralizowania wolnych rodników, a co za tym idzie – zdolności chronienia komórek ciała przed stresem oksydacyjnym, który może doprowadzić do rozwoju wielu chorób, w tym nowotworów, schorzeń serca i układu naczyniowego czy cukrzycy. Wykazano, że wskaźnik ORAC dla proszku z liści drzewa moringa wynosi 157 600 i jest wyższy niż dla jagód acai (102 700), zielonej herbaty (1 253), jagód (9 621), ciemnej czekolady (20 816), czosnku (5 708), jagód goji (3 290) i czerwonego wina (3 607)², a więc żywności uchodzącej za skarbnicę antyoksydantów. Większy wskaźnik ORAC mają tylko suszone goździki (314 446), suszony cynamon (267 536) i suszone oregano (200 129).
Spośród 46 antyoksydantów, które zawiera moringa, warto zwrócić uwagę na zeatynę, salwesterol i chlorofil. Zeatyna to substancja, która odpowiada za to, aby wszystkie witaminy, minerały, mikroelementy i aminokwasy zostały przyjęte przez organizm. Z kolei salwesterol należy do grupy substancji o nazwie fitoaleksyny. Są one produkowane przez rośliny w odpowiedzi na infekcje wywołane przez patogeny roślin. Naukowcy odkryli, że salwesterol ma także właściwości przeciwnowotworowe – przekształca się w tkance nowotworowej w toksyczną substancję, co prowadzi do zniszczenia guza. Poza tym wykazano, że moringa odznacza się największym stężeniem chlorofilu spośród wszystkich przebadanych dotąd roślin.¹ Chlorofil to zielony barwnik, który wspomaga procesy oczyszczania organizmu – tworzy silne połączenia z częścią toksycznych związków (w tym z niektórymi substancjami rakotwórczymi) – dzięki temu mniejsza ilość szkodliwych związków dociera do tkanek organizmu.
Moringa – przeciwwskazania
Nie zaleca się używać korzeni, kory i kwiatów moringi w czasie ciąży. Substancje zawarte w tych częściach rośliny mogą spowodować skurcze macicy i poronienie. Poza tym nie ma wystarczającej ilości informacji na temat bezpieczeństwa korzystania z innych części moringi w czasie ciąży. W związku z tym kobiety spodziewające się dziecka nie powinny sięgać po tę roślinę.³Moringa – zastosowanie w kuchni
Moringa znajduje szerokie zastosowanie w kuchni. Owoce i młode pędy spożywane są po ugotowaniu. Młode liście o smaku rzeżuchy można spożywać podobnie jak szpinak. Po ususzeniu i zmieleniu stanowią dodatek do zup, sałatek, koktajli, jogurtów czy szejków mleczno-owocowych.
Sproszkowane liście moringi należy spożywać max. 3 x dziennie po 1 łyżeczce (1,5 g) z pokarmem lub w postaci herbaty czy koktajli.
Można ich użyć także do zaparzenia herbaty, która odznacza się słodką nutą. W celach spożywczych można wykorzystać także olej moringa.
Moringa – zastosowanie w kosmetyce
Olejek moringa polecany jest do pielęgnacji skóry i włosów. Dzięki niemu staną się miękkie i intensywnie nawilżone. Olej dość łatwo się wchłania, a tłusty film nie pozostaje na skórze długo. Można go zastosować również do wykonania relaksacyjnego masażu.b
biografia:
1. Thorsten W., Jenny B., Żywność funkcjonalna. Najzdrowsze produkty z natury, wyd. Vital, Białystok 2015
2. USDA Database for the Oxygen Radical Absorbance Capacity (ORAC) of Selected Foods, Release 2
3. www.webmd.com/vitamins-supplements/ingredientmono-1242-moringa.aspx?activeingredientid=1242